Pain

Pain
Pain is het Franse woord voor brood
– Tekst: Marianne de Kok –
Ik had het voorrecht dat ik in september nog 2 weken op vakantie mocht. En de leukste vakanties voor mij, zijn actieve vakanties. Bij de keuze van de bestemming kijken we altijd naar de mogelijkheden voor fietsen, lopen en wandelen en zo mogelijk nog zwemmen in een meer. Dit keer kwamen we in Frankrijk, in de Corrèze uit. Een prachtige, heuvelachtige streek. Met veel korte niet te pittige klimmetjes. En wegen waar je bijna geen automobilist tegenkomt.

Daar heb ik twee weken heerlijk kunnen trainen, op de fiets en hardlopend. Ik kwam er tot de ontdekking dat ik weer 80 minuten aaneengesloten kan lopen (tja, in het bos raak ik ook wel eens de weg kwijt en wordt een training wat langer dan de planning….). Naast al die sportieve activiteiten, heerlijk uitgerust en boeken gelezen. Klaar om een periode van wedstrijden in te gaan. De lol en uitdaging om eruit te halen wat nu mogelijk is. Zonder specifieke training met tempo hardheid en met een smalle basis.

Zo kwam ik 2 dagen na thuiskomst aan de start van de Dam tot Damloop. Een loop die al lang op mijn verlanglijstje stond. Het inlopen langs de moderne gebouwen aan het IJ en de oude panden aan grachten was al bijzonder. En in de eerste kilometer na de start had ik al kippenvel: een grote djembéband speelde in de IJtunnel. Dat galmde de hele tunnel door, echt fantastisch om daar dan te lopen. Vervolgens 7 kilometer genoten van publiek, muziek en het gemak waarmee de kilometers in hoog tempo voorbij gingen.

Maar toen kwam het gebrek aan tempohardheid naar boven en werd het werken. “Volhouden, niet lossen”, was de opgave die ik mijzelf stelde. Publiek en muziek kwamen wat minder binnen. Tot we een bord passeerden met “pain is het Franse woord voor brood”. Ik vond het een goed gevonden uitspraak en het bracht mij terug naar onze vakantie. Het gaf ook weer wat moed en energie, het tempo vol te houden. Daardoor finishte ik in een mooie tijd, van 1.03.32.

Dit harde werken resulteerde ook in fikse spierpijn. Mijn basis is wat smal voor zo’n prestatie. Daarom voldoende rust nemen en herstellen, wat ook terug ter zien is in mijn schema van Anjolie Engels-Wisse ( http://www.join2train.org/?p=6526 ). Want er volgen nog 3 lopen: de Kraaieloop in mijn eigen Lewedorp, de 10 kilometer tijdens de Singelloop Breda en de Ladiesrun van de Kustmarathon.